Przy urazach ortopedycznych wykorzystywane są różne rodzaje opatrunków. Jednym z najpopularniejszych jest opatrunek gipsowy. Stosowany jest w przypadku złamań kończyn górnych oraz dolnych (zarówno otwartych, jak i zamkniętych), po rekonstrukcji ścięgien oraz więzadeł. W wyjątkowych przypadkach przy zakładaniu opatrunków gipsowych stosowane są zaczepy wyciągowe czy szyny. Opatrunki gipsowe są lekkie, wytrzymałe i przepuszczają powietrze. Nie powinny być jednak stosowane u pacjentów, u których nie da się opanować krwawienia, zaistniało zakażenie beztlenowcami lub istnieje zagrożenie pojawienia się martwicy. Ponadto ortopedzi bardzo często stosują polimerowe opaski usztywniające. Są one bardziej elastyczne niż gipsowe odpowiedniki. Nie są tak kruche i są bardziej przyjazne dla skóry. Zarówno opaski gipsowe, jak i polimerowe są wcześniej zanurzane w czystej wodzie, a dopiero później zakładane. Ważne jest, by po założeniu opaski gipsowej zwracać uwagę na jakikolwiek ucisk lub mrowienie w obrębie zaopatrywanej kończyny.