Pani dr Anna Jabłońska to wspaniała lekarka! Jak się cieszyła - to się cieszyła. Jak się niepokoiła - to się niepokoiła. Jej niepokój nauczył mnie pokory wobec siebie. Natomiast jej uważność, empatia, wrażliwość, troska i dystans postawiły mnie na nogi. W każdym momencie leczenia tłumaczyła mi co mi dolega i jakie wynikają z tego ograniczenia. Udowodniła mi, że to co tu i teraz jest niemożliwe, nie musi być nieosiągalne. Dzięki temu stopniowo czerpałam z życia coraz więcej, a z czasem zaczęłam dawać siebie innym ludziom. Jej pełnej dobroci oczy i ciepłe spojrzenie od razu wzbudziły moje zaufanie. Później przekonałam się, że zaufałam właściwej osobie. Trafiała nawet do mojego poczucia humoru, co minimalizowało moje cierpienie. Dała mi nadzieję i grunt pod nogami.