Pani Dorota jest wspaniałą terapeutką posiadającą olbrzymią wiedzą i bardzo sprawnie ją przekazującą. Słucha ale i słyszy problemy, z którymi się do niej udaję. Jestem alkoholikiem z blisko 5 letnim stażem trzeźwości. Dzięki Pani Dorocie porządkuję to co nieuporządkowane, zaczynam rozumieć to co niezrozumiałe, zaczynam odkrywać zakamarki mózgu, których nie znałem. Nade wszystko czuję się bezpiecznie. Polecam z czystym sumieniem.

Jestem zszokowana opinią, którą czytam o p. Dorocie. Nie wiem do kogo chodziła na terapię p. Violetta, ale na pewno nie jest to opis p. Kopias. Od ponad roku jestem pacjentką p. Doroty i jestem zachwycona współpracą. Nigdy nie spotkałam tak empatycznej i profesjonalnej osoby. Po każdym spotkaniu zdaję sobie sprawę, że jest to pierwszy terapeuta, przy którym widzę sens i efekty terapii. W ciągu naszej współpracy odczułam zdecydowaną poprawę swojego stanu psychicznego, udało mi się osiągnąć zawodowo i prywatnie to co dotychczas wydawało się poza moim zasięgiem. Odnalazłam w sobie chęci do życia i pokłady energii, które sprawiają, że nie ma rzeczy niemożliwych! Jestem wdzięczna p. Dorocie, że dzięki niej moje życie stało się pełniejsze i bardziej wartościowe. Każdemu kto myśli o podjęciu terapii zdecydowanie polacam tego terapeutę.

Jestem srodze rozczarowana współpracą z p. Dorotą Kopias. W ciągu prawie 7 miesięcy terapii mój stan nie tylko nie polepszył się, ale nawet pogorszył się. P. Kopias wcale nie pomogła mi zdobyć większej wiedzy o sobie. W ciągu tego okresu jedyna rzecz, której się dowiedziałam to fachowe określenie "lęk separacyjny", co trochę mało, jak na tak dużą współpracę. Gdy sygnalizowałam pogorszenie się samopoczucia ( do czego jako pacjentka mam prawo), p. Kopias reagowała nerwowo, podkreślała, że ma wieloletnie doświadczenie, że to ja jestem wszystkiemu winna. Niestety nie odbyła się żadna merytoryczna rozmowa, bez emocji, omawiające postępy lub ich brak. Zawsze wina była zrzucana na pacjenta, kiedyś nawet p. Kopias powiedziała: "Po co Pani tutaj przychodzi?!!!". W trakcie naszego ostatniego spotkania zachowywała się agresywnie, ja apelowałam do niej, by nie rujnowała cienkiej nici zaufania, ale p. Kopias - za przeproszeniem - reagowała nie jak profesjonalistka, lecz jako rozhisteryzowana kobieta. Powiem jeszcze jedną rzecz, może nietypową. Dla dobrego kontaktu pomiędzy terapeutą i pacjentem potrzebne jest też porozumienie na poziomie intelektualnym, bo omawia się na spotkaniach różne sprawy. I okazało się, że p. Kopias nie jest osobą oczytaną, ma słaby zasób słownictwa, więc część spotkań polegała na tym, że tłumaczyłam jej,co znaczy ten czy inny zwrot w języku polskim czy to lub inne przysłowie czy co to jest za film czy powieść. Spotkania z terapeutą nie są spotkaniami naukowców, ale chciałoby się rozmawiać jak równy z równym, nie kontrolując swoich wypowiedzi ( myślałam: zaraz powiem tak, a ona nie zrozumie). Zresztą p. Kopias sama (!) przyznała, ze po raz pierwszy ma pacjenta wykonujący ten zawód ( chodziło o mnie).