Przestrzegam przed dr. Pieszczkiem z Dąbrowy Górniczej. Trafiłam do tego lekarza z polecenia pod koniec września 2014, z perspektywy mogę stwierdzić, że trafiając do niego byłam w takim stanie w jakim po 2 latach rehabilitacji u niego zakończyła swoją moja koleżanka. Po obejrzeniu mojego MRI lędźwiowego odcinka kręgosłupa, powinien mnie był odesłać z moją dyskopatią lędźwiową, jedyne co mi dolegało to ból w lędźwiach, bez promieniowania do kończyn i problemy ze schylaniem. Swoimi, jak twierdził izraelskimi metodami, polegającymi na cotygodniowym chodzeniu w metalowej obręczy przez godzinę, zniszczył mój aparat więzadłowo-mięśniowy, który przez 5 lat, ćwicząc i pływając zbudowałam i który pozwalał mi normalnie funkcjonować. W ciągu niespełna 6 tygodni „leczenia” doprowadził mnie do tego, że czułam ból w lędźwiach gdy podnosiłam szklankę z wodą, a zdarzało się, że przemieszczałam się tylko na czworakach, silny ból nie opuszczał mnie ani na chwilę. Zaprzestałam wizyt u dr. Pieszczka, konsultując się z moim „starym” rehabilitantem, który zalecił mi zaprzestanie McKenziego, który dr. Pieszczek mi zlecił i zupełny 3 miesięczny odpoczynek. Niestety było już za późno, jądro miażdżyste wypadło mi gdy wstałam wieczorem z łóżka po całodniowym leżeniu 15.01.2015. Rano miałam już bezwładną prawą nogę. 7 dni później leżałam na stole operacyjnym z sekwestrowaną przepukliną jądra miażdżystego L5/S4, w wyniku czego przeprowadzono: fenestracje L5/S1 prawostronną, sekwestrestomię, dyssektomię L5/S1, foraminotomię S1. Operowana byłam na neurochirurgii w WCM-ie w Opolu przez bardzo profesjonalny tandem chirurgów. Minęło pół roku, regularnie pływam, teraz również rehabilituję się w ramach prewencji rentowej ZUS, powoli wracam do stanu w jakim byłam zanim trafiłam do dr. Pieszczka. Ten niefrasobliwy lekarz, był pierwszym który w tak oczywisty sposób mi zaszkodził. Nie polecam dr. Pieszczka.