Scyntygrafia tarczycy, czyli badanie izotopowe tarczycy, może być traktowana jako badanie podstawowe lub uzupełniające. Kierowany jest na nią pacjent, u którego podejrzewa się zapalenie tarczycy, wole zamostkowe, guzki autonomiczne, wole odrostowe, wole guzkowe, ektopię lub autonomię tarczycy. Zalecana jest ona również osobom cierpiącym na raka tarczycy, u których istnieje ryzyko przerzutów. Podczas badania wykorzystywany jest jod radioaktywny 131-l lub technet 99m-Tc. W zależności od wskazówek lekarza oraz wyboru jednej z tych opcji, czas trwania scyntygrafii ulega zmianie. Badanie technetem trwa około godziny, natomiast badanie jodem to kwestia całej doby, w związku z czym pacjent pozostaje w placówce przez dwa dni. Ważne jest to, aby chory stawił się na badanie na czczo oraz przestał zażywać niektóre leki co najmniej kilka tygodni przed udaniem się na scyntygrafię. Ponadto zaleca się, aby pacjent dostarczył lekarzowi prowadzącemu wynik badań USG. Scyntygrafia tarczycy nie ma ograniczeń wiekowych. Nie jest też szkodliwa, w związku z czym istnieje możliwość jej wielokrotnego powtarzania. Wyjątkiem są kobiety, które karmią piersią lub są w ciąży, ponieważ ich stan nie pozwala na wykonanie badania.