Pan Doktor w dniu wczorajszym wykazał się zimną krwią oraz ogromnym zacięciem i pomysłowością podczas dyżuru na SOR w Wołominie, przyjmując mojego syna. Dodatkowo z uwagi na fakt, iż Syn cierpi na przewlekłą depresję nie bez znaczenia jest empatyczne podejście do pacjenta. Myślę, że nie minę się z prawdą twierdząc, iż Pan Doktor uratował palec ręki mojego Syna przed amputacją. Jestem bardzo wdzięczna. Tak trzymać, Panie Doktorze! Beata Rudnik