Bronchoskopia jest badaniem, które polega na oglądaniu wnętrza tchawicy i oskrzeli z wykorzystaniem specjalnego wziernika, czyli sztywnego bronchoskopu lub giętkiego bronchofiberoskopu. W czasie tego badania istnieje możliwość pobrania wycinka tkanki lub próbki wydzieliny oskrzelowej. Przeprowadzenie bronchoskopii pozwala na zdiagnozowanie chorób układu oddechowego lub wykonanie prostych zabiegów, takich jak usunięcie ciała obcego z dróg oddechowych, odessanie zgromadzonej wydzieliny lub podanie leku. Bronchoskopia jest zalecana pacjentom, którzy cierpią na przewlekły kaszel, częste zapalenia płuc, duszności, plują krwią lub lekarz podejrzewa u nich zmiany nowotworowe. Badanie jako diagnostyka nie powinno być przeprowadzane u osób, które przeszły niedawno zawał serca, mają zaburzenia rytmu serca, niestabilną chorobę wieńcową, niewydolność oddechową. Bronchoskopia z reguły odbywa się przy znieczuleniu miejscowym, choć lekarz może zadecydować o ogólnym znieczuleniu. Zazwyczaj trwa około 15-30 minut i jest nieinwazyjna, dlatego można ją powtarzać, jeśli zachodzi taka potrzeba. Po badaniu może pojawić się chrypka lub krótkotrwałe krwioplucie. Poważniejsze powikłania w postaci skaleczeń dróg oddechowych, odmy opłucnowej, gorączki itp. pojawiają się bardzo rzadko.